سوال :از نظر شهید مطهری شفاعت و مغفرت چه رابطه ای با هم داشته و از نظر عقلی شرایط استحقاق شفاعت کدامند؟پاسخ را می توانید در قسمت مقالات گوناگون بخش دین و اندیشه و در مطلبی که در این باره ارائه شد، جستجو نمایید. 
لینک :http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=824&questionType=7

با توجه به اینکه شفاعت همان مغفرت الهى است که وقتى به خداوند که منبع و صاحب خیرها و رحمتهاست نسبت داده مى شود با نام «مغفرت» خوانده مى‌شود و هنگامى که به وسائط رحمت [که در صدر این واسطه‌ها پیامبر و اهلبیت علیهم السلام هستند] منسوب مى‌گردد نام «شفاعت» به خود مى گیرد، واضح است که هر شرطى براى شمول مغفرت هست، براى شمول شفاعت نیز هست.از نظر عقلى شرط مغفرت چیزى جز قابلیت داشتن شخص براى آن نیست. اگر کسى از رحمت خدا محروم گردد صرفا به موجب قابل نبودن خود اوست نه آنکه - معاذ الله - در رحمت خدا محدودیت و ضیقى باشد.رحمت خدا همچون اعتبار بانکى یک بازرگان نیست که محدود باشد. اعتبار رحمت الهى نامحدود است، ولى قابلیتها متفاوتند، ممکن است کسى بکلى فاقد قابلیت باشد و نتواند از رحمت خدا بهره‌اى بگیرد.از نظر متون دینى این اندازه مسلم است که کفر به خدا و شرک ، مانع مغفرت است. قرآن کریم مى فرماید:ان الله لا یغفر ان یشرک به و یغفر ما دون ذلک لمن یشاء.خدا شرک را نمى آمرزد، و آنچه پایین تر از شرک است براى هر کس که بخواهد مى بخشد.اگر ایمان از دست برود رابطه انسان با مغفرت یکباره بریده مى‌شود و دیگر بهره بردارى از این لطف عظیم امکان نخواهد داشت .
منبع :http://www.tebyan.net/religion_thoughts/articles/miscellaneous/2009/12/19/110639.html