وسواس در چهار راه نوجوانی
دیگه خسته شدیم. در مورد هر چیز تردید داره. برای یک کار معمولی زمان زیادی رو صرف می کنه .حتی وظایفی رو که بر عهده ماست به خودش اجبار  می کند تا انجام بده. مثلاً موقع خواب او قفل در ورودی رو چک می کند. زمان بیرون رفتن او پیچ اجاق گاز و شیرآب و... رو بررسی می کنه. در مورد موضوع های مختلف سئوال های زیادی می کنه و حتی با پاسخ دادن به او هم ذهنش قانع نشده و دوباره سئوال رو تکرار می کنه. برای طهارت و پاکیزگی آداب خاصی داره. مثلاً باید هر بار دستش رو دوبار با صابون بشوید یا... اگر نمره ای غیر از بیست داشته باشه تا چند روز منزوی شده و حالش خوب نیست. گاهی هم موهای ابروی خودش رو می کنه. واقعاً مستأصلیم. نمی دونیم چه کار کنیم.

وسواس مجموعه افکار و رفتارهای اجباری است که معمولاً شخص در مقابل آنها کنترل خود رو از دست داده و قادر به تعدیل آنها نیست. این اشخاص فکر می کنند باید به این وسوسه های اجباری یا اعمالی که همیشه تکرار کرده اند عمل کنند و در صورت عمل نکردن این کار اتفاق بدی خواهد افتاد و یا با نتیجه خوبی مواجه نخواهد شد. آنچه مشخص است زیربنای اضطرابی این بیماری است که یا با پیش زمینه ژنتیک و یا غیر ژنتیک در فرد بروز می کند. اوج شروع این علائم معمولاً در 13 تا 19 سالگی است اما در بسیاری مواقع نیز افراد این بیماری را از کودکی با خود همراه دارند و یا در سنین غیر از این دامنه  سنی مبتلا می شوند. اگر چه ژن می تواند به عنوان یک عامل مهم محسوب شود اما بسیارست زمان هایی که این علائم به صورت یادگیری مشاهده ای و یا آموزش های نادرست نیز ایجاد می شود.

کودکانی که در سنین 8-9 سالگی دچار علائمی از نظم و پاکیزگی زیاد یا استرس های نابجا و افراطی هستند معمولاً در خانواده هایی تربیت می شوند که این مقوله ها از اهمیت بالایی برخوردار است اگر چه به صورت وسواس گونه در پدر و مادر وجود ندارد. لذا اگر در این سنین با رفتار آنها واکنش مناسب داشته باشیم از مزمن شدن و دامنگیری آن در سنین نوجوانی جلوگیری نموده ایم.  از آنجائیکه ریشه این اختلال اضطراب و استرس های درونی و حل نشده است، پیش از هر اقدام و ابتلاء نوجوان باید به او در حل مسائل و تشویش های درونی کمک کنیم. آموزش مهارت های مختلف برای کنار آمدن با اضطراب و ایجاد زمینه همدلی و تخلیه روانی برای او، مهیا نمودن شرایط برای دوستی های سالم و جلوگیری از بیکاری و خلأ زمانی می تواند اقدام های مفیدی برای پیشگیری باشد.

 آموزش مهارت های مختلف برای کنار آمدن با اضطراب و ایجاد زمینه همدلی و تخلیه روانی برای او، مهیا نمودن شرایط برای دوستی های سالم و جلوگیری از بیکاری و خلأ زمانی می تواند اقدام های مفیدی برای پیشگیری باشد.
 مسلم است نوجوانی که دوستی ندارد، زمان های زیادی را بدون فعالیت سپری می کند و زیاد به فکر فرو می رود و تحریک پذیرتر است، شرایطی برای ارتباط صمیمی با پدر و مادر ندارد و در مواقع استرس آمیز روش های حل مسأله و رفع تنش و سازش را آگاه نیست خیلی سریع تر به این اختلال دچار می شود. نوجوان با عملی ساختن افکار و رفتارهای وسواسی خود اضطراب و تشویش درونی را آرام می کند و این رفتارهای تکرار شونده و کلیشه ای و یا افکار اجباری در حکم آرامش دهندگی را برای او دارد. به مرور که با پاسخ گویی به این ذهنیات و اجبارهای درونی توان مقابله با آنها کم می شود خود این مقوله به عنوان یک عامل اضطراب زا فرد را آزار می دهد و به مرور زمان در عوض ایجاد آرامش و رفع استرس خود اذیت کننده می شود. لذا بهتر است از همان ابتدا رفتارهای اجباری را شناخته و از تکرار شان جلوگیری به عمل آید. یکی از روش های مواجهه با وسواس استفاده از کش است . به محض آنکه با افکار یا رفتار های وسواسی روبرو شدید کشی را که دور مچ خود پیچیده اید بکشید و خود را  از ادامه بازدارید.

 ادامه مطلب...